Cadeautjes

 

Het leven staat er bol van

Toch zien we ze soms niet
Raak er niet blind voor
Zorg dat je ze ziet

Mooie kleine dingen
Puur, eerlijk en oprecht

Voelbaar in het hart

Aan warmte gehecht

 

Cadeautjes, dat zijn het

Pure stukjes geluk
Mooie kleine momenten
Die ik met liefde pluk

 

 

Mag ik dan bij jou - I want to go to the moon

"Een avondje lachen met Claudia de Breij" schreef ik in mijn status op facebook. Voorzien van een foto van de voorkant van het Oude Luxor in Rotterdam werd het helemaal het plaatje zoals ik het voor ogen had.
Ik kan zo enorm uitkijken naar dit soort avonden. Heerlijk samen naar het theater, het heeft toch altijd iets heel speciaals. Het Oude Luxor heeft ook echt dat speciale, dat echte, dat authentieke.  Ik hou er gewoon van en neem het voor lief dat ik mijn benen in mijn nek moet leggen.

Claudia had er zin in, dat was direct duidelijk bij opkomst. Het was lang geleden dat ik een show van haar gezien had, maar de zin en het fanatisme om iets geweldigs neer te zetten straalde er gelijk van af. Ik ga de inhoud van "Teerling" niet verklappen. Dat zou zonde zijn, want dan hoef je niet meer te gaan. Koop zelf maar een kaartje en hou dit soort mooi entertainment graag in leven.

Wat ik wel kan verklappen is dat het niet alleen lachen was, maar dat de voorstelling ook zoals gebruikelijk vol zat met schitterende liedjes en natuurlijk een mooi denkstukje voor onderweg naar huis. Dit keer loop je weg (of niet) met in je achterhoofd de vraag wat jouw "I want to go to the moon" is.
Wat is voor jou datgene wat je altijd al hebt willen doen en waar je echt helemaal voor wilt gaan?
Ik ben er nog niet uit voor mezelf, maar neem de vraag wel mee.

 

Weet je........ misschien werden mijn gedachten daar over wel wat vertroebeld of afgeleid aan het einde. Met enorm veel gevoel voor sfeer ontroerde Claudia het publiek tot de allerlaatste toeschouwer achter in de hoek. Zonder microfoon, heel klein, puurder dan puur en recht uit het hart trakteerde ze ons op een toegift die gewoon hoort bij het Oude Luxor. Zo mooi, zo speciaal zong ze "Mag ik dan bij jou" en ik smolt. Dicht tegen mijn vrouw aan liet ik het binnen komen. Met een warm en ontroerd gevoel verliet ik het Oude Luxor en stapte een, door de volle maan verlicht, Rotterdam in. Wow wat was dit ontroerend mooi en wat ga ik dit nooit meer vergeten.

Omgaan met teleurstellingen

Leer omgaan met teleurstellingen. Waar las ik dat nu laatst? Dat maakt ook eigenlijk niet uit. Niet belangrijk waar, eerder belangrijk hoe het nu daadwerkelijk te doen.

Er zal vast een mooie theorie voor zijn, die precies vertelt hoe en wat. Soms sta ik daar open voor, maar soms ook echt helemaal niet. Dan trek ik mijn eigen plan, goed volgens de theorieën of juist totaal niet.

Een tijdje terug was er zo'n moment, welke theorie je ook los had willen laten....... sorry hij had even niet gewerkt.
De wereld verging echt niet, er zijn absoluut ergere dingen op de wereld, maar het was mijn teleurstelling. Mijn teleurstelling met daarbij mijn emotie. Goed of niet, eigenlijk boeide ook dat me even niet.

Ik heb geschreeuwd, gevloekt, gescholden, gehuild, me afgereageerd op het huishouden (bijkomend voordeel), me afgemat met sporten en heel hard muziek gedraaid en mee geblèrd. Het luchtte op, maar eigenlijk hielp het helemaal niks.
Toen dat eindelijk allemaal gepasseerd was, heb ik gelukkig als extraatje een hele mooie remedie gevonden. Ik heb terug kunnen grijpen naar iets dierbaars, iets moois, iets heel waardevols. Ik heb me daar op kunnen richten en heb daar zelfs diezelfde avond nog een trots blog over kunnen schrijven.

En ja het hielp dit keer. De scherpste randjes waren er in elk geval af. Kop omhoog en weer door. Het werkt. Misschien volgende keer weer niet, maar nu was het goud en leidde het me af. Af van iets wat me even flink van het pad af bracht.

Dat deed het absoluut, maar ik wist uiteindelijk zelf de weg weer terug te vinden en dat voelde erg goed. 

En natuurlijk weet ik het achteraf..... ook deze teleurstelling was vast gewoon weer ergens goed voor ;-)

Toen ik je zag

"Ik zal altijd van je blijven houden, tot aan de maan, tot aan de sterren, tot ik je weer zie." De tranen biggelen over mijn wangen als ik het boek dicht sla en door geef. Door geef aan mijn wederhelft, want dit is er zo een die zij ook echt moet lezen.

Er was een geweldige lentedag voor nodig om mij eindelijk de rust te geven om een boek te lezen. Een boek wat ik al in december heb gekregen: "Toen ik je zag" van Isa Hoes.
Toen ik hoorde dat het uit kwam "moest" ik het hebben. Zo benieuwd naar het verhaal over haar leven met Anthonie Kamerling en naar datgene wat geleid heeft tot zijn besluit dat het genoeg was. Tot de dag van vandaag kon ik alleen niet de rust vinden om me er echt aan over te geven.

Vandaag gelukkig eindelijk wel. Het complete verhaal greep me en was nog mooier en verdrietiger dan ik kon vermoeden. Het vertelt het verhaal van een geweldig stel, vrijgevochten en vol in het leven, hun dromen volgend. Aan de andere kant ook worstelend met onzekerheden, teleurstellingen en het bn'er zijn. Maar bovenal een stel wat ontzettend veel van elkaar houdt en leeft met een levensgroot geheim. Het leven met een man die, naar uiteindelijk veel te laat blijkt, manisch depressief blijkt te zijn. "Bedekt narcisme" noemt de psychiater het.

Haar gevecht, haar twijfels, haar schuldgevoel en niet op de laatste plaats haar manier van doorzetten binnen haar relatie met Anthonie hebben mij diep geraakt. Niet minder raakt me het gevecht van Anthonie, wat we in dit boek natuurlijk alleen vanuit het standpunt van Isa mee krijgen. Wat een strijd heeft hij met zichzelf gevoerd en hoe triest is de afloop. Hoe diep ongelukkig moet je zijn om deze uitweg te kiezen, te beslissen dat het echt genoeg geweest is?

Isa pakt haar leven langzaam weer op, met heel veel steun van haar liefdevolle omgeving. Met vallen en opstaan en waarschijnlijk nog altijd veel vraagtekens, maar komen doet ze er. Met haar rol in de nieuwe serie Celblok H laat ze zich in elk geval qua werk weer supersterk zien. Hopelijk kan ze dit privé ook weer zeggen, maar dat blijft gissen voor ons als complete buitenstaanders.

Ik geef "Toen ik je zag" niet alleen door aan mijn vrouw, maar ook aan jou, degene die dit leest.
Neem er even de tijd voor en laat hem binnen komen, want er zijn nog zoveel meer Isa's en Anthonies op deze wereld.

8 maart - Internationale Vrouwendag

Morgen is het 8 maart en dus Internationale Vrouwendag. Mega groot in Rusland en bijna onbekend in Nederland, maar niet bij mij.
Niet bij mij nee en dat is niet omdat het een hele belangrijke dag is in de bloemen- en planten wereld waar ik in werk. Nee, voor mij heeft het wel degelijk betekenis en die heb ik er zo ongeveer 20 jaar geleden in Haarlem aan gegeven.

Verbaasd was ik toen ik de plantenwereld binnen stapte, dat iedereen het rond deze tijd had over de Russische vrouwendag en niet over de Internationale Vrouwendag. Het ging puur om omzet rond deze dagen en wat 8 maart werkelijk inhoudt, leek weinig mensen te interesseren.
Ik probeerde wanhopig mijn collega's bij te praten en te corrigeren, maar heb uiteindelijk de hoop opgegeven.
Voor mij was 8 maart belangrijk op mijn manier en voor anderen op hun manier.

Voor mij stond 8 maart voor een dag, waarop ik naar vrouwenfeesten ging die in het teken stonden van het herinneren van het vechten voor de rechten van de vrouw. Denk hierbij aan het vrouwen kiesrecht,  gelijkheid, economische onafhankelijkheid, zorg en arbeid. Daarnaast ook zeker de gevechten tegen sexueel geweld, discriminatie en racisme.

Door de jaren heen veranderen deze thema's en verandert de manier waarop deze dag gevierd wordt. In Rusland is 8 maart een internationale feestdag, waarop de vrouw volledig centraal staat. Zij wordt gevierd en bedankt, het is een eerbetoon, zo ongeveer te vergelijken met onze moederdag. Ook hier gaat absoluut een lange geschiedenis van vechten voor vrouwenrechten vooraf.

Hier in Nederland valt me de laatste dagen vooral de vraag op of er nog wel een vrouwendag nodig is. Misschien begrijpelijk als je kijkt hoeveel er veranderd is. Maar lieve mensen als ik deze week lees dat 1 op de 20 vrouwen in Europa verkracht wordt en 40% van de Nederlandse vrouwen te maken heeft met lichamelijk en sexueel geweld, dan is het antwoord toch helder..........

Ik voel alleen wel zeker iets voor de Russische draai, laten we ALLE vrouwen om ons heen op 8 maart gewoon eens extra verwennen, extra bedanken en vooral het hierboven genoemde zeker niet vergeten! Denk er aan als je je moeder, je zus, je vrouw of welke vrouw dan ook een bloemetje, plantje of wat dan ook geeft. Wees blij met ze en denk aan al die vrouwen die het minder getroffen hebben dan zij.

Dikke kus en hug van mij voor al die vrouwen!

Capsinol - niet voor mietjes!

"Vroeger"als ik flink verkouden was, kon ik me flink beroerd voelen. Alles zat dicht, ik kreeg geen lucht meer en mijn kop voelde aan als een gympie. Kortom algehele malaise alleen door zo'n stomme verkoudheid. Veel later maakte ik pas kennis met de zogenaamde neussprays. Noem ze maar op of ik heb ze geprobeerd. Als ze maar flink heftig waren, werkten ze perfect en bleek de malaise nergens voor nodig.
Die bewuste sprays mag je alleen niet al te lang achter elkaar gebruiken. Toen ik om welke reden dan ook met flinke regelmaat verkouden werd, zocht ik mijn heil daarom dus toch maar in de minder schadelijke zoutoplossingen. Minder schadelijk, maar wat mij betreft ook veeeeeeel minder effectief.

Leandra anno 2014 (en gelukkig ook al daarvoor) laat het daar natuurlijk niet bij zitten. Het wereld wijde web werd mijn domein en ik struinde alles af naar effectieve, normaal geprijsde, het liefst biologische wondermiddeltjes. Wondermiddeltjes genoeg te vinden, maar het één was nog vager dan het andere tot die ene: Capsinol neusspray. Nog nooit van gehoord, maar ik werd aangetrokken door twee woorden: rode pepers!!!!! Het is gemaakt op basis van Capsaicine, een stof die we ook terug vinden in rode pepers!
Voor de nieuwsgierigen onder jullie, de overige ingrediënten zijn: gezuiverd water, Dode Zee zout, salie olie, rozemarijn olie, eucalyptus olie, vitamine C, natuurlijke ethanol en grapefruitzaden extract

Terug naar de rode pepers...... natuurlijk trok dat mijn aandacht. Wie was er nou zo gestoord om neusspray te maken op basis van die vreselijke pepers. Die heerlijk rotpepers die er al al te vaak voor gezorgd hebben dat mijn ogen in de fik stonden, omdat ik na het pepers snijden weer eens aan mijn ogen moest zitten.......

Maar goed Capsinol dus, verkrijgbaar in originele (lees "scherpe") formule, milde formule en kids formule. Je begrijpt het al, natuurlijk koos ik gelijk de eerste keer heel "verstandig" voor de originele formule....... Eenmaal thuisbezorgd gelijk gebruikt en geloof me............ de tranen sprongen in mijn ogen en in mijn broek. Niet normaal wat dat spul deed, maarrrrrr tranen of niet, in de fik staan of niet, het werkt als een trein. Alles springt per direct open. Niet dat ik anders had verwacht, maar toch altijd fijn als iets ook echt werkt. Wat een ongeloof spul, waarom heeft niemand mij dit eerder verteld???
Ok ik geef toe, misschien zou ik nieuwe gebruikers moeten adviseren om te beginnen met de milde variant. Aan de andere kant wen je er ook wel aan na een tijdje. Dat zeg ik terwijl ik ook net toch echt weer de tranen in mijn ogen had.

Waarom dit blog????? Gewoon omdat ik graag had gewild dat ik het eerder had geweten en ik het graag anderen aanbeveel. En nee, ik heb geen aandelen ;-) Oh ja en waarom juist nu? Omdat dit middel ook branderige ogen door pollen verzacht. Juist nu er weer zo veel mensen last hebben van hooikoorts klachten, wilde ik deze graag even mee geven. Maar denk er om, de originele variant is echt niet voor mietjes!


Geinteresseerd? Kijk dan hier: http://capsinol.com/NL/neusspray

Ken je dat? Smoorverliefd.

 

Ken je dat?
Na zo veel jaar
Nog steeds zo smoorverliefd

 

Vlinders
Bij die ene blik
Elke keer steeds weer

 

Kriebels in je buik
Als ze binnen stapt
Elke keer steeds meer

 

Ken je dat?
Na zo veel jaar
Nog steeds zo smoorverliefd

Laat je onderdompelen

Warmte
Geborgenheid
Geweldig en speciaal
Liefde
Veiligheid
Voel ze allemaal

Laat je onderdompelen
Ervaar hoe het je overspoelt
Geniet met elke vezel
Zoals het is bedoeld.

 

Verkiezingen of toch nog niet.

De gemeenteraadverkiezingen kondigen zich aan, dat kan je niet ontgaan. Ik probeer het te zien als een mooi moment om met mijn stem iets te doen aan die dingen waar ik het totaal niet mee eens ben. Tenminste ik hoop dat hij daartoe bij kan dragen. Waar ik ook rijd, de leuzen van de vele lokale politieke partijen schreeuwen om mijn stem.

Maar tot mijn verbazing niet hier. Hier in Spijkenisse hoor, zie of lees ik er nog bijna niks over. In omliggende gemeentes is dat duidelijk anders, maar hier is het bijna eng stil. Vandaag ben ik maar eens gaan zoeken via de stemwijzer, kieskompas en alle andere handige sites die je zouden kunnen helpen als je nog ergens over twijfelt. Maar nee hoor, helemaal niks nakkes nada over Spijkenisse..............

Ietwat geïrriteerd ben ik gaan googelen naar de partijen, maar ik kwam niet echt verder. Oke, dan niet, dan baseer ik mijn keuze wel op de landelijke politiek, blijf ik gewoon bij mijn laatste keuze. Meestal kom ik daar toch wel op uit, maar eerlijk is eerlijk het zat me niet lekker en ik bleef zoeken.

Tot mijn lieve wederhelft de geweldige vraag stelde of hier eigenlijk wel gemeenteraadverkiezingen gehouden worden..... "Ja natuurlijk wel" hoor ik mezelf zeggen. "Doe niet zo raar, waarom zou Spijkcity niet mee doen?"
Toch maar ff verder googelen en ja hoor........ wij doen helemaal niet mee deze ronde......... We krijgen langer bedenktijd dit jaar. Langer bedenktijd omdat alle gemeentes die per 1 januari 2015 te maken krijgen met een gemeentelijke herindeling pas op 19 november gemeenteraadverkiezingen houden..........

Hahaha gek he dat ik niks kon vinden :-)

Ik voelde me even heel erg blond, omdat ik dit echt niet eerder meegekregen had, maar dat maakte plaats voor een andere gevoel. Dat gevoel van "dit is nou precies zo'n punt waar ik graag wat aan zou veranderen". Zo'n beslissing waar ik het nut niet van in zie. Ik zou zo graag die grote pot geld die hier mee gemoeid gaat in iets anders steken.
Juist in dat deel van onze samenleving dat hard getroffen wordt door alle bezuinigingen, onze grote groep hulpbehoevenden.

Waarom zo veel geld uitgeven aan iets zo onnodigs, waar de gemiddelde burger ook helemaal niet achter staat. Zo veel geld terwijl ze tegelijkertijd zoveel besparen op de ouderenzorg, gehandicaptenzorg, geestelijkegezondheidszorg etc etc etc.
Ik zal het wel nooit snappen en juist daarom denk ook ik wel eens dat het weinig zin heeft om te gaan stemmen.
"Ze luisteren toch niet", "het verandert toch niks". Maar natuurlijk weet ik beter; of het nu 19 maart is of 19 november,  of het nu om de gemeenteraad, de provincie, de tweede kamer of de europese unie gaat, ik breng mijn stem uit. Ik maak gebruik van het ooit zwaar bevochten stemrecht, want alleen zo kan ik nog iets doen aan datgene waar ik het totaal niet mee eens ben.

Die gemeentelijke herindeling is er al lang door en daar verander ik niks aan, maar met mijn stem op de juiste partij hoop ik in elk geval nog wel iets te kunnen veranderen aan hoe er met onze hulpbehoevende medemens omgegaan wordt. Laten we toch alsjeblieft met elkaar zorgen dat er weer oog komt voor menselijkheid, dat het weer draait om de mens, de persoon en niet alleen om de centen!

Voorjaar

Langzaam wordt het vroeger licht
De ochtendzon wint aan kracht
Zachtjes hoor je haar in de verte
Het kan je niet ontgaan
Het voorjaar komt er aan

Alles springt spontaan in knop
Crocussen tonen trots hun pracht
In het vroege ochtendgloren
Is zachtjes te verstaan
Het voorjaar komt er aan

 

 

Vrijheid

Vrijheid. Een universeel woord met zo veel verschillende ladingen. Voor de een de normaalste zaak van de wereld. Iets waar hij of zij eigenlijk niet of nauwelijks bij stil staat. Voor de ander iets wat bijna onbereikbaar lijkt, bepaald door alles en iedereen behalve de persoon zelf. En natuurlijk zit daar nog heel veel tussen, is het gelukkig niet zwart-wit.

Maar wat is eigenlijk vrijheid en wie bepaalt of jij wel of geen vrijheid geniet?
Ik ben geneigd om te zeggen dat je zelf bepaalt wat het voor jou betekent en dat je het zelf in de hand hebt. Maar natuurlijk weet ik beter. Er zijn te veel voorbeelden van invloeden, die je niet zelf bepaalt, die door anderen opgelegd worden.
In mijn hoofd hoor ik al mensen zeggen "die je door anderen op LAAT leggen".

Nee, aan sommige dingen kun je zelf weinig tot niks veranderen. Wat je wel kunt beïnvloeden is hoe je er mee om gaat en hoe je het jezelf laat beïnvloeden. Hoe je het je leven laat bepalen.
Niet altijd even makkelijk, dat weet ik ook, maar ik geloof zeker wel dat je er invloed op hebt. En uiteindelijk komt hier mee jouw eigen gevoel van vrijheid steeds een stukje dichterbij.

Grote glinsterende ogen

Met kerst gaven we het ze cadeau en jeetje wat waren ze blij. Onze enige twee nichtjes in het "verre" Delfzijl zagen het al helemaal voor zich: eindelijk gingen ze zonder hun ouders naar het Westen, naar hun twee tantes.
Twee pubers met grote glinsterende ogen zo blij met zoiets simpels. Daarnaast twee volwassen vrouwen met grote glinsterende ogen zo blij met zoiets simpels.........

Afgelopend weekend was het zo ver. De meiden met gepakte koffers op de trein gezet door hun ouders. Hun "wereldreis" begon. Want dat werd het inderdaad dankzij de NS.
Terwijl tante 1 onderweg ging naar Rotterdam CS, kwam het signaal van een omleiding via schiphol........ Kids redelijk kalm, hun moeder in de stress en de tantes in verwarring. Halen we ze ergens anders op, moeten we iets doen? Uiteindelijk toch gewoon de rust: die meiden zijn niet gek, ze redden zich wel.
En natuurlijk het verlossende belletje volgde snel, ze waren op schiphol overgestapt en onderweg naar Rotterdam.
Met flinke vertraging zagen twee trotse tantes hun meiden het perron op stappen. De een toch nog wel wat angstig en de ander flink en stoer.
Wij vooral blij. Eindelijk, na al die jaren er over praten dat het zo leuk zou zijn om ze naar Spijkcity te halen, stonden ze daar en vlogen ze ons om de nek. Heerlijk, puur genieten, zo waardevol.

Vol verhalen stapten we het weekend in. Een weekend van verwennen en genieten. Van hele simpele dingen gecombineerd met heerlijk de suiker tantes uithangen. Lekker tutten, lui hangen, een filmpje, uit eten, lekker samen shoppen en op verzoek van de dames natuurlijk een bliksembezoekje aan de Kuip. Genieten, Genieten en nog eens Genieten.

Het vloog om, ging veel te snel. Zo snel dat de meiden niet eens tijd hadden om ruzie te maken. En dat terwijl ze dat volgens moeders altijd doen. Goh wat vervelend toch dat dat ons bespaard is gebleven.........

Na het afscheid nemen op Centraal volgde volop whatsapp contact onderweg. Vooral om de tantes gerust te stellen dat ook deze wereldreis natuurlijk wel goed zou gaan. Wij zelf ondertussen in Rotterdam met een biertje nagenietend van dit unieke en geweldige weekend. De eerste van vele, dat weet ik zeker.

En weet je wat me het meeste bij blijft? Wat zo heerlijk voelde en zo warm? Die grote,  stoere pubermeiden die 's avonds uitgeput heerlijk tegen ons aan kropen op de bank. Moe en uitgeput, alleen maar behoefte hebbend aan warmte en genegenheid, even hangen en vooral ook die arm om hun heen.
Genieten, Genieten, Genieten en nog een keer twee volwassen vrouwen met glinsterende ogen zo blij met zoiets simpels.

Love you lieve pubers ♥

Geef eens een compliment

Probeer het eens
Heel af en toe
Spontaan
Zomaar tussendoor
Bedenk vooraf niet hoe

Deel hem uit
Vanuit je hart
Gemeend
Zoals jij dat kan
Maak vandaag die start

Deel uit dat compliment
Ervaar het gevoel
Warm
Zoals jij bedoelt
Raakt hij direct zijn doel.

Liefde en kracht

Het gevoel
Wat jij me geeft
Wanneer je naar me kijkt
Als je nog even naar me lacht

 

De warmte
Die je uit straalt
Wanneer ik je dicht bij me voel
Heeft me volledig in haar macht

 

Die rilling
Van intens geluk
Als je nog even tegen me aan kruipt
Geeft me liefde geeft me kracht.
 

 

Love me

Love me
for my words
Love me
for what you see
Love me
for my heart and soul

But if you don't love all of my flaws
Please don't love me at all

Best friends

Sometimes they are

Sometimes they're not

But when needed the most

They're on the right spot.

Laat je hart spreken

Laat je hart spreken

Zeg wat je bedoelt

Geef dierbaren het recht

Te weten wat je voelt.

Echte vriendschap

Vreugde en plezier
Die heerlijke vrolijke noot
Flink lachen met elkaar
Is wat de band vergroot

Maar echte vriendschap is veel meer

Veilig en geborgen
Vertrouwen in elkaar
Kwijt kunnen wat je wilt
Soms alleen met een gebaar

Open en begripvol
Er zijn op het moment
Gewoon een luisterend oor
Zorgen dat je er bent

Vergeet niet eerlijk en oprecht
Zeggen waar het op staat
Soms even minder fijn
Maar wel waar het om gaat

Echte vriendschap is schaars
Voel je echt maar met een paar
Koester het als geen ander
En zorg vooral goed voor elkaar.

Hard

Verbonden
Tegen wil en dank
Hard, ja inderdaad
Wel zoals het is

Officieel een connectie
Eigenlijk echt niet
Hard, ja inderdaad
Niets is minder waar

Het was niet mijn keuze

Jij had het in de hand
Hard, ja inderdaad
Want nooit was jij daar

Het is goed zo.

Tranen. Om wie? Nee niet om wie, maar om welk gevoel.
Tranen om het herkenbare gevoel wat iemand anders nu doormaakt.
Niet een beetje herkenbaar maar snijdend bij mij en mijn lief.
We herkennen de onmacht, het geen keuze hebben. Het twijfelen over de beslissing. Zelfs ruzie als een van de twee de beslissing in twijfel trekt.
De beslissing om het mooie, maar uiteindelijk ook zware leven van ons viervoetige maatje te beeindigen.

Nog geen jaar geleden dachten we er goed aan te doen en stonden we er achter. Het was ook goed, hij kon niet meer, na 18 jaar was hij op. Maar heel eerlijk,  tot op de dag van vandaag voelt het niet goed. Waarom? Simpelweg omdat Resta na elke beslissing en elk moment van twijfel weer een opleving had. Zelfs toen het moment daar was, leek hij ineens weer vol leven. We wisten beter, zo ging het elke keer. We hebben doorgezet, maar oh wat voelde het kut. Waarom kon het niet op een andere manier?

Nu vandaag stond iemand anders voor dit moment, deze moeilijke keuze. Mijn gedachten waren vandaag bij haar, bij dat moment en dat gevoel en ik hoorde mezelf vanmiddag zachtjes zeggen "het is goed zo".