Ik zeg het veel te weinig, zeker tegen haar zelf. Ook dit is niet direct, maar tegen het "papier". Voor mij de manier die werkt en bij mij past en die zeker niet minder waardevol is.
Heel wat jaren terug als kind, als puber en als jong volwassene, zag ik lang niet altijd hoe lastig ze het heeft gehad, hoe moeilijk het soms voor haar was. Zonder te veel details te vertellen, kan ik zeggen dat ze er alleen voor stond om twee eigenzinnige meiden groot te brengen op een manier die bij haar paste. Tegenwoordig vrij normaal, maar toen een hele grote uitzondering en dat heeft ze geweten ook.
Ik ben het lang niet altijd met haar eens geweest. Meer niet dan wel realiseer ik me achteraf. Dat hoort misschien wel bij het kind zijn en eerlijk gezegd was ik ook gewoon de makkelijkste niet.
Samen met haar eigen ouders, mijn opa en oma, heeft ze geprobeerd er altijd voor ons te zijn, ons klaar te stomen voor de volwassen wereld en wat is ze dat toch goed gelukt. Mijn moeder, mijn opa en mijn oma, een drie-eenheid die niet kapot kon als het om mijn zus en mij ging.
Al die jaren later, hopelijk ook wijzer, denk ik regelmatig terug aan die periode en weet ik dat mijn lieve moeder haar stinkende best heeft gedaan en dat dat ook wel eens gezegd mag worden!
Lieve ma je hebt het goed gedaan en ja ik ben trots op de vechter die ik achteraf nu wel zie. X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten