Omgaan met teleurstellingen

Leer omgaan met teleurstellingen. Waar las ik dat nu laatst? Dat maakt ook eigenlijk niet uit. Niet belangrijk waar, eerder belangrijk hoe het nu daadwerkelijk te doen.

Er zal vast een mooie theorie voor zijn, die precies vertelt hoe en wat. Soms sta ik daar open voor, maar soms ook echt helemaal niet. Dan trek ik mijn eigen plan, goed volgens de theorieën of juist totaal niet.

Een tijdje terug was er zo'n moment, welke theorie je ook los had willen laten....... sorry hij had even niet gewerkt.
De wereld verging echt niet, er zijn absoluut ergere dingen op de wereld, maar het was mijn teleurstelling. Mijn teleurstelling met daarbij mijn emotie. Goed of niet, eigenlijk boeide ook dat me even niet.

Ik heb geschreeuwd, gevloekt, gescholden, gehuild, me afgereageerd op het huishouden (bijkomend voordeel), me afgemat met sporten en heel hard muziek gedraaid en mee geblèrd. Het luchtte op, maar eigenlijk hielp het helemaal niks.
Toen dat eindelijk allemaal gepasseerd was, heb ik gelukkig als extraatje een hele mooie remedie gevonden. Ik heb terug kunnen grijpen naar iets dierbaars, iets moois, iets heel waardevols. Ik heb me daar op kunnen richten en heb daar zelfs diezelfde avond nog een trots blog over kunnen schrijven.

En ja het hielp dit keer. De scherpste randjes waren er in elk geval af. Kop omhoog en weer door. Het werkt. Misschien volgende keer weer niet, maar nu was het goud en leidde het me af. Af van iets wat me even flink van het pad af bracht.

Dat deed het absoluut, maar ik wist uiteindelijk zelf de weg weer terug te vinden en dat voelde erg goed. 

En natuurlijk weet ik het achteraf..... ook deze teleurstelling was vast gewoon weer ergens goed voor ;-)