Mijn hartendief

Ik ben een boef
En zij een dief
Zij stal mijn hart
Mijn hartendief
Een boef, een dief
't is haast eender
Een boef, een dief
'K neem het voor lief

07012017 - 07012018

Vandaag

een jaar geleden dat jij deze wereld verliet

en ik weet

een echte vriend verliezen kan ik niet......

Ik mis je lieve vriend ❤

Dan denk ik aan jou

Als ik lach
Als ik grijns
Als ik zomaar even glimlach

Als ik ren
Als ik loop
Als ik plotseling heel even stil sta

Als ik denk
Als ik dwaal
Als ik even voor me uit staar

Als ik huil
Als ik snik
Als ik gewoon maar even slik

Als ik........

.....dan denk ik aan jou......

Het jaar weer uit

Nog heel even maar

Dan stappen we als ieder jaar

De grens weer over 

Het jaar weer uit.....

.....een nieuw jaar weer in

Wat het in petto heeft? Gelukkig weet je dat nooit en heb ik ook nu dus geen idee.

Ik hoop voor mezelf alleen maar hetzelfde als voor de mensen dicht om mij heen:

Dat er een jaar op ons wacht

Wat vooral naar ons lacht!

Een lichtje voor jou

Een lichtje voor jou
Wat brandt in mijn hart
Een lichtje vol liefde
Wat vandaag moed geeft
En morgen kracht

Sneeuwwandeling

Sneeuwvlokken dwarrelen langzaam naar beneden.
Een mooi wit pak sneeuw verschijnt.
Het landschap wat normaal veel grenzen laat zien wordt langzaam één.
Geen stoepranden, geen graskanten, geen zebrapaden, geen asfalt.
Alleen het water in sloten is nog duidelijk herkenbaar.
Één witte grote massa waar ik voet voor voet doorheen banjer.
Snijdende koude wind in mijn gezicht.
Een loopneus die ik zonder gêne een paar keer ophaal.
Verse krakende sneeuw onder mijn voeten.
Mijn ogen maken talloze foto's en slaan ze op in mijn geheugen.
Ik geef ze een plek naast die anderen,
Bij de talloze dierbare herinneringen en foto's die door mijn gedachten schieten.
De eerste sneeuw van deze winter,
Mijn eerste wandeling in de sneeuw deze winter.

Natuurlijk moest ik naar buiten, de sneeuw in, zoals ik dat altijd al doe en zoals ons van jongs af aan geleerd is. Zelfs 's avondslaat in de verse sneeuw, want stel je voor dat die de volgende dag al weg is...

Ik denk, ik zie, ik voel en ik geniet!
Alleen met de sneeuw, alleen in gedachte, alleen met alle herinneringen en dus ook gewoon zo niet alleen.

Weer thuis gaat de telefoon. Mama. Ze wil zo graag gaan wandelen, maar zo nat, zo koud, zo glad, zo........ Mijn mama die ons altijd mee naar buiten nam in de sneeuw, aarzelend om de sneeuw in te gaan. Maar nadat ze hoorde dat ik al geweest was en ik alle bezwaren onderuit haalde, ging ze...... 

Ik hang op en besef zo goed; haar eerste sneeuwwandeling alleen.......

Maar toen ze later nogmaals belde, wist ik; ook zo niet alleen ❤

Mag ik je wat vragen?

Mag ik je wat vragen

Als ik naar de hemel staar

Als ik denk jou te zien, je te horen

Je aanwezigheid te voelen

Mag ik je alsjeblieft nog wat vragen

Als ik je zomaar even mis

En wil je dan heel misschien

Je wijze woorden nog eens met mij delen

Gewoon eventjes, nog een keer

Niet omdat ik het niet meer weet

Niet omdat ik het me niet meer herinner

Maar gewoon, omdat ik het zo mis

foto: Leandra de Boef

Flarden mist in mijn hoofd

Flarden mist
In mijn hoofd
Vermengd
Met woorden
Flarden
Van gesprekken
Met jou
Wazig
Mistig
Woorden
Van jou
Toch helder
Kraakhelder
Elke dag weer
Elk moment
Als ik even afdwaal
Of zomaar
Gewoon even
Dan ben je daar
Steeds weer
In alles
In mij
In alles in mij
Woorden
Van jou
Van jou in mij
Flarden
Van jou
Van jou in mij
Jij in mij
Voor altijd
Voor eeuwig
Oneindig
Onvoorwaardelijk
In mijn hart
In liefde verbonden

Nooit uit mij

Je naam blijf ik herhalen

In tal van mijn verhalen

Je stem hoor ik weerklinken 

In mijn eigen woorden verzinken

Je gezicht blijf ik altijd zien

Nog scherper dan voordien

Jouw licht zal altijd schijnen

Nooit uit mij verdwijnen

foto: Leandra de Boef

De houding zegt genoeg

'k staar voor me uit
Zeg geen woord
Maar adem ze wel
In elkaar gedoken
Vertelt mijn lichaam
De woorden
Die in mijn mond
Maar blijven hangen
De houding zegt genoeg
De volgelopen ogen de rest

In haar wereld

Die lach in de verte
Haar schijnbaar bijna lege blik
Ze is er wel
Maar toch ook niet
Ze is er zeker
Ze is er wel
In haar bubbel
In haar wereld
En ze geniet!

Tranen vloeien zo niet zonder reden

Tranen vloeien zonder reden
Zomaar plots over mijn gezicht
Even droom ik weg van hier
Ben ik zomaar terug naar daar

Ik zie je lopen
Vrolijk lachend
Stevige pas
Vol leven en vol kracht
Genietend
Van de kleine dingen
Van een vogeltje wat fluit
Van de zon die naar je lacht
Je luistert
Naar het rollen van de golven
Naar het bulderen van de zee
Genietend
Neem je de kleine dingen
Op elke wandeling met je mee

Even terug naar het verleden
Tot plots een harde klap in mijn gezicht
Terug weer hier met beide benen
Terug naar hier zo zonder jou

Tranen vloeien......
......zo niet zonder reden
Zomaar plots over mijn gezicht

                                       foto: Leandra de Boef

Zon voor hart en ziel

Zonneschijn
Daar ben je weer
Je maakt me vrolijk
Tovert een lach
Zonneschijn
Blijf nog even
Je maakt het lichter
Ook in de nacht
Zonneschijn
Ik heb je nodig
In mijn hart
En in mijn ziel
Zonneschijn
Blijf nog wat langer
Ik zie je graag op mijn profiel

Pas dan

pas als je snapt

en toelaat

dat leven

onder een groot gemis

de eerste tijd

puur overleven is

pas dan

komt er vanzelf

het moment

dat je het leven

weer echt leven kan

Vlieg mee

Vlieg mee
Op mijn vleugels
Op mijn dromen
Even weg
Hier ver vandaan
Zweef mee
Op mijn vlucht
Op mijn gedachten
Naar de allermooiste sterren
Op weg
Naar de mooiste volle maan

Jouw schatkist

Sleep hem niet mee
Die rugzak
Uit het verleden

Neem hem niet mee
Die rugzak
Naar het heden

Open hem
Jouw schatkist
Elke dag
Zie al het moois
Hoe diep verborgen ook

Kijk er in
Jouw schatkist
Elke dag
Zie al het moois
Wat jouw leven verzameld heeft

Dat wat jij bedoelt

Is het soms gewoon heel even
Als je luistert als je voelt
Is het soms gewoon heel even
Precies dat wat jij bedoelt?

Dans met mij de hele nacht

Streel mijn gedachten
Raak mijn gevoel
Laat dromen komen
Laat regen stromen
Dans met mij
De hele nacht

Een wand vol herinneringen

De melding op de printer was duidelijk, er moesten nieuwe cartridges komen en snel ook, want nog even en alle kleuren zouden ons in de steek laten. Ik heb ze nooit op voorraad liggen en dus werd er snel online besteld. Mijn liefje moest nog even wat printen en dook de zolder op om dat met de laatste inkt te doen. Tenminste dat dacht ik..... Ik hoorde het één na het andere printje gemaakt worden en besloot maar eens stiekem boven te gaan kijken. De prints die ze in gedachten had rolde er een voor een uit en toen ik dacht dat ze klaar was en ik weg wilde lopen, hield ze me tegen. Ik besloot even op het bed te gaan liggen in afwachting van wat komen zou. Ze vertelde me vol glinstering in haar ogen dat haar ouders haar vroeger thuis altijd de laatste inkt op lieten maken en dat ze dat nu ook wilde doen.

Ik glimlachte, ging lekker achterover liggen en zag hoe de laptop doorgespit werd en de printopdrachten vrijgegeven werden. Foto's van ons samen, foto's van de mensen dicht om ons heen, foto's van feestjes, sporten, concerten, foto's van momenten die wij het afgelopen jaar samen beleefd hebben. Foto's van de meest mooie kleine en grote momenten van de afgelopen maanden. Ze printte ze één voor één uit en ook ik ging mee zoeken tussen de foto's op mijn telefoon. Intussen pakten we de punaises er bij en werd foto na foto in de houten plafondplaten geprikt. Met een drankje en muziekje er bij kwam bij beiden al snel het besef.....tegen het schuine plafond verscheen een overzicht van herinneringen van het afgelopen jaar. Herinneringen die we de afgelopen maanden net zo hard weer kwijtgeraakt lijken te zijn. Mooie momenten van en met elkaar, van en met de mensen die voor ons zo belangrijk zijn. Mooie momenten die niet weg zijn, waar we stuk voor stuk van hebben genoten, maar die ondergesneeuwd zijn geraakt.

We kijken er samen naar en ik voel hoe de tranen over mijn wangen rollen. Het is nog slechts een stukje van alle momenten, de printer wilde niet echt meer meewerken en het was even genoeg besef voor het moment. Maar kijkend naar de vele foto's op de laptop en telefoons zien we samen dat er nog veel meer van die momenten zijn. Het zegt niet dat we al die dingen niet meer weten of vergeten zijn, het zegt veel meer.....  Er hangt een sluier over onze herinneringen, een sluier van zorg en afscheid, van verdriet en pijn, een sluier die dikker is en een grotere impact heeft dan we ooit konden vermoeden.

Het afscheid zorgt er voor dat herinneringen aan vroeger en herinneringen die we vanaf nu gaan maken voor altijd anders zullen zijn, maar dat zal ons niet weerhouden ze weer te gaan maken! Of ze allemaal ook aan de wand komen, geen idee. Misschien blijft ie wel zoals ie nu is, want hij is gewoon al zo mooi door de symboliek en het besef.
Het maken van de wand heeft de sluier weer een beetje opgelicht.

Elke noot een gedachte

Elke noot
Een gedachte
Elke klank
Een gevoel
Elk woord
Een eigen lading
Elke toon
Een eigen doel

Elk lied
Dat komt binnen
Met een lach
Met een traan
Elk lied
Pure emotie
Elke dag
Van ons bestaan