Totaal aantal pageviews

zondag 9 maart 2014

Toen ik je zag


"Ik zal altijd van je blijven houden, tot aan de maan, tot aan de sterren, tot ik je weer zie." De tranen biggelen over mijn wangen als ik het boek dicht sla en door geef. Door geef aan mijn wederhelft, want dit is er zo een die zij ook echt moet lezen.

Er was een geweldige lentedag voor nodig om mij eindelijk de rust te geven om een boek te lezen. Een boek wat ik al in december heb gekregen: "Toen ik je zag" van Isa Hoes.
Toen ik hoorde dat het uit kwam "moest" ik het hebben. Zo benieuwd naar het verhaal over haar leven met Anthonie Kamerling en naar datgene wat geleid heeft tot zijn besluit dat het genoeg was. Tot de dag van vandaag kon ik alleen niet de rust vinden om me er echt aan over te geven.

Vandaag gelukkig eindelijk wel. Het complete verhaal greep me en was nog mooier en verdrietiger dan ik kon vermoeden. Het vertelt het verhaal van een geweldig stel, vrijgevochten en vol in het leven, hun dromen volgend. Aan de andere kant ook worstelend met onzekerheden, teleurstellingen en het bn'er zijn. Maar bovenal een stel wat ontzettend veel van elkaar houdt en leeft met een levensgroot geheim. Het leven met een man die, naar uiteindelijk veel te laat blijkt, manisch depressief blijkt te zijn. "Bedekt narcisme" noemt de psychiater het.

Haar gevecht, haar twijfels, haar schuldgevoel en niet op de laatste plaats haar manier van doorzetten binnen haar relatie met Anthonie hebben mij diep geraakt. Niet minder raakt me het gevecht van Anthonie, wat we in dit boek natuurlijk alleen vanuit het standpunt van Isa mee krijgen. Wat een strijd heeft hij met zichzelf gevoerd en hoe triest is de afloop. Hoe diep ongelukkig moet je zijn om deze uitweg te kiezen, te beslissen dat het echt genoeg geweest is?

Isa pakt haar leven langzaam weer op, met heel veel steun van haar liefdevolle omgeving. Met vallen en opstaan en waarschijnlijk nog altijd veel vraagtekens, maar komen doet ze er. Met haar rol in de nieuwe serie Celblok H laat ze zich in elk geval qua werk weer supersterk zien. Hopelijk kan ze dit privé ook weer zeggen, maar dat blijft gissen voor ons als complete buitenstaanders.

Ik geef "Toen ik je zag" niet alleen door aan mijn vrouw, maar ook aan jou, degene die dit leest.
Neem er even de tijd voor en laat hem binnen komen, want er zijn nog zoveel meer Isa's en Anthonies op deze wereld.



Geen opmerkingen: