Hard

Verbonden
Tegen wil en dank
Hard, ja inderdaad
Wel zoals het is

Officieel een connectie
Eigenlijk echt niet
Hard, ja inderdaad
Niets is minder waar

Het was niet mijn keuze

Jij had het in de hand
Hard, ja inderdaad
Want nooit was jij daar

Het is goed zo.

Tranen. Om wie? Nee niet om wie, maar om welk gevoel.
Tranen om het herkenbare gevoel wat iemand anders nu doormaakt.
Niet een beetje herkenbaar maar snijdend bij mij en mijn lief.
We herkennen de onmacht, het geen keuze hebben. Het twijfelen over de beslissing. Zelfs ruzie als een van de twee de beslissing in twijfel trekt.
De beslissing om het mooie, maar uiteindelijk ook zware leven van ons viervoetige maatje te beeindigen.

Nog geen jaar geleden dachten we er goed aan te doen en stonden we er achter. Het was ook goed, hij kon niet meer, na 18 jaar was hij op. Maar heel eerlijk,  tot op de dag van vandaag voelt het niet goed. Waarom? Simpelweg omdat Resta na elke beslissing en elk moment van twijfel weer een opleving had. Zelfs toen het moment daar was, leek hij ineens weer vol leven. We wisten beter, zo ging het elke keer. We hebben doorgezet, maar oh wat voelde het kut. Waarom kon het niet op een andere manier?

Nu vandaag stond iemand anders voor dit moment, deze moeilijke keuze. Mijn gedachten waren vandaag bij haar, bij dat moment en dat gevoel en ik hoorde mezelf vanmiddag zachtjes zeggen "het is goed zo".

Liefde van een moeder

Liefde van een moeder
Onvoorwaardelijk, zonder grens

Dierbaar als niks anders
Dat weet toch ieder mens

 

Zelfs op die momenten
Dat het even niet zo lijkt

Is daar altijd weer dat teken
Waaruit haar liefde blijkt.

 

♥

Verschil

 

Loslaten
Of je nu wilt of niet
Het is voor je bedacht
Wordt zelfs van je verwacht

 

Laten gaan
In tegen jouw gevoel
Het is zoals het hoort
Al is het wat je stoort

 

Buiten alle regels om
Loopt het soms gewoon heel anders
Werkt niet als eerst gezond verstand
Is het meer verdriet wat overmand

 

Gewoon om eigen dingen
Niet bij iedereen bekend
Al die tijd leek het echt klaar
Maar zo ineens is het weer daar.

 

Toch elke keer weer anders
De lading steeds iets minder zwaar
Noem het loslaten als jij dat wil
Merk in elk geval verschil.

Houden van jezelf

Houden van
Met ziel en zaligheid

Is houden van jezelf
Precies zoals je bent

Want dan pas kan jij geven
Wat zij al van je kent.

Groningen in opstand

Net na de kerst toen we dwars door Delfzijl reden had ik het er nog over met mijn schoonzus. Wat zijn ze in Delfzijl in vredesnaam aan het doen? Waarom lijkt men zo druk bezig om iedereen weg te jagen uit de regio?

Ik kom er zelf niet vandaan, maar wandelde inmiddels zo'n 11 jaar geleden voor het eerst Delfzijl en Ommeland binnen aan de hand van mijn toen nieuwe liefde.
Vreemde eend was ik, maar ik werd met open armen ontvangen door mijn  schoonfamilie en alles wat daar bij hoorde. Het taaltje was lastig, maar met mee willen denken van beide kanten en goed luisteren ging het ons goed af.

Eerlijk als ik altijd wil zijn, zeg ik dat het niet mijn droomwoonplaats is, maar ik weet zo dondersgoed dat dat het voor velen wel is.
Bij die mensen zit Delfziel en Grunn in het bloed en zij willen nooit meer weg. Toch zie ik ook bij steeds meer van hen twijfels. Twijfel over de toekomst van de regio, daarmee twijfel over de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen. Een voor een weten ze dat kinderen en kleinkinderen waarschijnlijk uit de regio weg zullen trekken.
Waarom? Omdat onze geweldige regering te druk is om eens een goed plan te maken voor haar noordelijkste provincie. Om eens goed te kijken hoe we de leegloop daar tegen kunnen gaan.
Fabrieken sluiten, toeristische trekpleisters worden gesloten, problemen rondom aardbevingen worden veel te makkelijk afgedaan en ga zo maar door. De Grunniger voelt zich niet meer serieus genomen of eerlijk gezegd, voelt zich gewoon genaaid en blijkbaar vindt Den Haag dat allemaal prima.

Na het trieste nieuws over de sluiting van Aldel is Groningen het zat. Er ontstaat opstand en weerstand en geef ze eens ongelijk!!!! Via facebook wordt opgeroepen tot demonstraties in Delfzijl en ik zie schoonfamilie, vrienden en kennissen op de barricades springen. Ze komen op voor wat voor hen zo belangrijk is en wat ze lijken te verliezen en ik ben trots op ze. Trots op het feit dat ze opkomen voor zichzelf en de voor hun zo belangrijke regio. Zelfs de mensen die eerder al wel vertrokken staan er bij en ook zij nemen het op voor hun Delfziel,  hun Grunn.

Als betrokken niet Grunniger of zoals ze het daar zo mooi zeggen als betrokken westerling hoop ik zo dat er nu eindelijk eens geluisterd wordt. Dat men in Den Haag eindelijk eens ziet dat dit niet goed gaat en dat het tij gekeerd moet worden.

Mijn geweldige pubernichtjes mogen alleen uit hun geliefde regio weg trekken omdat ze dat echt willen en niet omdat ze gedwongen worden door de verloedering van hun eens zo heerlijke Delfzijl.

De kus van songwriters

Jouw teksten, zo mooi
Uit eigen emotie geschreven
Raken bij mij een snaar

Ze lijken speciaal voor mij
Vanuit mijn eigen gevoel
Maar ik weet dat is niet waar

Maar wat geven ze soms steun
Aan vele onbekenden met mij
Ieder met eigen pijn of verlies

Jouw teksten omschrijven het precies

Blijf ons alsjeblieft trakteren
Wees scheutig met al dat moois
Wees je maar eens bewust
Van hoeveel wangen je hiermee kust

 

Love is

Love is caring, love is kind
Love is passion, love is blind

Love is slowly losing your mind

Love is sharing, love is all
Love is patient, love is whole

Love is slowly giving her controle

Love is feeling, love is sweet
Love is loyal, love is receipt

Love is making me complete